Daaaag Rajasthan

Zo zijn we al weer bijna klaar met onze luxe tour door Rajasthan. Nog twee dagen hier in Udaipur en we zeggen vaarwel tegen Mool Chand, die heeft beloofd als laatse maaltijd geit voor ons klaar te maken. Laten we hopen dat hij dat heeft onthouden, want wij kijken er allebei zeer naar uit. Maar aan zijn stiptheid te zien komt dat wel goed.

Tussen Jodphur en Udaipur hebben we twee dagen doorgebracht in Rhanakpur, een plaatsje dat je volgens onze medereizigers absoluut niet mocht overslaan. En dat is wel waar. Het ligt schitterend temidden van de dichtbegroeide bergen. Heerlijk om weer wat groens te zien na die dorre woestijn, waar we toch heel wat dagen hebben doorgebracht. Als we de bewoners moeten geloven bevinden zich in de bossen tijgers, beren, slangen en krokodillen en een heleboel andere enge beesten. Jammer dat we geen van bovengenoemde hebben gezien. Alleen maar een handjevol pauwen dat je waarschuwt als het gaat regenen.
Maar goed.
De eerste dag daar hebben we een ongelofelijk mooie tempel bezocht. Midden in de bush vraag je je toch af wie dat ding daar hebben gebouwd. Desalniettemin was het prachtig. We hebben ze niet geteld maar er schenen maar liefst 1444 pilaren in de tempel te zijn waarvan geen twee dezelfde. Voor tien rupees mocht Claire er zelfs nog een bloemenoffer naar Krishna gooien.

De avond hebben we voor het eerst GEZWOMMEN! Wat een feest. Een zwembad dat lijkt af te lopen in de bergen (wat niet helemaal de bedoeling was, het liep namelijk ordinair over). Maar we hebben ons er kostelijk mee vermaakt. Waarschijnlijk zaten er wel enkele penisvissen, bilharsia en andere microben in die in je lichaam uitgroeien tot volwassen wormen, maar die hebben we (denken we) ontweken.

De dag erna gingen we lopen. Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel ver lopen. (Lees: Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel ver lopen heeeel heeel heel ver lopen). We hadden wel een komische gids: hij stonk naar zwavelzuur en ammoniak, hij had maar een arm, sprak geen Engels en rochelde als een piraat uit de twaalfde eeuw. Aan zijn slippers te zien had hij al enkele hikes meer gedaan en daarmee niet genoeg geld verdiend om nieuwe schoenen mee te kopen. De hele tocht was dan ook maar 200 rupees (4 euro). Het begon alleraardigst. De natuur was mooi, wij waren fris en fruitig om negen uur naar bed gegaan (moesten om zes uur op) en hadden wel zin in een ommetje. Na 4 uur lopen bereikte we een rotspartij. Tegen die tijd hadden we al 5 flessen water op en waren we ietwat kortademig. Het leuke was dat we een tempel gingen bezoeken die je pas bereikte na 1000.000.000 (ruwe schatting) traptreden te hebben gelopen. Het tempeltje op haar beurt was wel schattig. Midden in een rotspartij kwamen Hinoes van heinde en verre om de stalagmieten en stalagtieten te bekijken die Krishna omringden. Het stuk terug was een beetje jammer omdat op precies dezelfde route was die we eerder al hadden gelopen. We hebben de tocht alsnog met een glimlach voltooid maar plechtig elkaar beloofd dit niet nog eens te doen, Erik's kleine teen had een blaar gekweekt nog groter dan de Himalaya. Om bang van te worden.

Vandaag naar Udaipur vertrokken; Een prachtig stadje omringd door meren. Het stadje is ook wel bekend geworden omdat er de James Bond-film Octopussy is opgenomen. Het Lake hotel gaan wij dan ook nog bezichtigen.
Vandaag lekker door de bazaars gewandeld. Jammer dat je maar een bepertk aantal dingen mee kunt nemen terug naar huis. Claire heeft voor haar huis prachtige rieten tuinstoelen gezien, bekleed en al. Kosten: 4 euro per stuk. Oftewel, doe maar zes, pak ze in en meenemen die handel. Maar helaas.
Morgen waarschijnlijk een paar tempels bezoeken en het City Palace, dus dat wordt weer cultuur snuiven.

Mama (Hansje), bedankt dat je de meterstanden voor me hebt gedaan! Erg lief. Nu je het toch druk hebt; mag ik je ook nog vragen woensdag het vuilnis buiten te zetten. Ze staan op het balkon, het zijn maar 19 zakken. Je ruikt ze wel als je binnenkomt. De papierbak kan op je rug via de trap naar buiten. Kussie! ;-)
Erik heeft nu een heleeeeeeeeeeeeee grote glimlach op zijn kopje.

Bye bye, zwaai zwaai.