Goa!!!

Hallo hallo daar zijn we weer!
Udaipur was bij nader inzien toch niet al te spannend als we verwacht hadden. Misschien komt dit ook wel omdat we onderhand een beetje verwend zijn met al dat moois om ons heen. Hier hebben we ook onmze eerste echte monsoon bui meegemaakt.
Eigenlijk hebben we gewoon even lekker lopen luieren en hebben we genoten van onze mutton curry die we nog tegoed hadden van onze chauffeur. Jammer genoeg at hij zelf niet mee omdat het zijn no egg meat en liquir day was. Elke dinsdag, donderdag en vrijdag eet en drinkt hij voor zijn geloof niks van dit lekkers, en bijt hij op een houtje. Uiteraard niks voor ons, dus hebben wij ons bolletje helemaal vol gegeten. Geit is echt errug lekker!!!
Helaas had hij ook wat minder goed nieuws voor ons. Door de zware regenval in Ahmedabad kon zijn kleine wagentje ons niet verder brengen, dus zou hij een bus regelen die ons verder zou brengen.
We moesten dus al een dagje eerder afscheid van hem nemen. Verder betekende het voor ons vroeg op!
Om half 8 stonden we fris en fruitig klaar om verder te gaan met de bus. Godszijdank was het nog een hele mooie ook. Daar had Mool goed voor gezorgd.
Vijf uurtjes later waren we al weer in Ahmedabad waar tot onze grote verbazing niks meer van de overstromingen te zien was. Het was droog! Omdat we nog wat extra op het budget wouden letten hebben we voor het eerst in een stink hol geslapen. Het was dan ook maar 2 euro per persoon maar daar heb je dan ook helemaal niks voor. Voor het eerst ben ik de uitdaging aan gegaan om in een gat te plassen en ik moet je toch zeggen op zo'n moment zou ik dan echt een piemel willen hebben.
Om ons te troosten hebben we ons toen maar weer getrakteerd op een errug lekker etentje, Chicken tandoori, naan groentjes en nog meer lekkere hapjes. Een biertje voor Erik zat er niet in; Ahmedabad bleek totaal vrij te zijn van alle alcohol, biefstukjes (die trouwens nergens te krijgen zijn) etc. Met tegenzin naar het hotel gegaan en toch maar op die stromat gaan liggen. Al snel bleek het ochtend en hadden we in onze handen een schitterend vliegticket away from this hell hole. Amhedabad was vies, industrieel en wereldvreemd. Nog nooit in deze trip is er zo onbehoorlijk naar ons gestaard.
Om half een vlogen we met Spicejet via Mumbai naar Goa. Best een avontuur om in die zware Monsoonbuien te vliegen. We waren dan ook blij toen we weer aan de grond stonden. Verder was het een prima vlucht en ging het relatief snel.
De piloot was werkelijk hilarisch. Ja, het was Indiaas en aanhanger van het Sikh-geloof. Op zijn kop prijkte een prachtige rode tulband en als finishing touch had hij een flinke pilootbril op zijn neus. Helaas mocht ik (Erik) geen foto van hem maken. Eikel.
Goa is als verwacht groen, palmbomerig en tropisch. Echt een waar paradijs. We slapen in een knus strandhutje op palen, honderd meter van de zee en 200 meter van het centrum. Helemaal prima. Op de TV spreken ze voor het eerst Engels en op ons plafons hebben ze nepsterretjes geplakt die oplichten in het donker. Romantic bastards.
Goa is niet zo'n grote provincie en erg toeristisch. Bij uitstek geschikt om een scooter te huren. Zo gezegd zo gedaan, voor nog geen 5 euro krijg je dat apparaat voor de hele dag mee. Ik was als een kind in de snoepwinkel, Claire ging dus achterop. Het verkeer valt hier alles mee, dus echt gevaarlijk is het niet. Eerst een stuk noordelijk van de prtovincie gaan kijken en daarna weer terug wat verder zuidelijk. Uiteraard weer lekker gegeten onderweg. Errug leuk tochtje gemaakt, dat is voor herhaling vatbaar. 's Avonds natuurlijk weer het buikje rondgegeten en vandaag gaan we voor de verrassing het strand maar verkennen. Het weer werkt niet echt mee: af en toe een flinke bui, dan een heeeeel klein beetje zon, maar bovenal veel wolken en dreigende luchten. Dat drukt de pret niet, het is bovenalles heel gezellig en mooi groen hier en genieten van het niets doen en....het eten. Gelijk de eerste avond hebben we al wat vrienden gemaakt uit Duistland en Denemarken met wie we een paar behoorlijk plaatslijke borrels hebben gedronken. Straks om zes uur weer met ze afgesproken wat te gaan drinken, hihi.
Wat we de rest van de tijd gaan doen is niet echt duidelijk. We proberen deze dagen lekker rustig aan te doen en wat op ons pad komt nemen we mee, alles geheel vrijblijvend.

Erik is al heel behoorlijk gewend aan het plaatselijke eten. De eerste dagen protesteerde het buikje iets, maar later had hij er toch vrede mee. Claire heeft nog steeds af en toe last van krampen en haar darmen lijken af en toe een dagje vakantie te nemen.

Toedeloe!

Kus van ons.