Luilakken in Goa

Bij het genieten van het eten moeten we toch wat woorden terugnemen. Jullie zullen ons misschien wel hebben gemist, maar de laatste paar dagen hebben we het toch echt te druk gehad met boven de pot hangen. Bijna synchroon konden we die vullen met uitgekauwde resten. Claire werd als eerst getroffen door een smerige bacterie in haar Tiger Prawns, Erik twee dagen daarna (toen Claire inmiddels weer beter was) door een onbehoorlijk kippetje. Daarmee zijn we dus vier dagen kwijt geweest. Een mooie bijkomstigheid is dat alle overtollige kilo's er inmiddels wel af zijn. Wonder boven wonder is de zon ook weer gaan schijnen. We hebben zowaar drie dagen met enige regelmaat de zon mogen zien. Eerste dag natuurlijk veel te enthousiast geweest en te laat ingesmeerd. Rood als een kreeft hebben we 's avonds dan ook maar krab op het strand gegeten. Heerlijk, zonnetje, biertje, krabjes en zand tussen de tenen. Vakantie!
De rest van de dag slijten we dus op het strand afgewisseld met tourtjes op de scooter. We hebben onze eerste Indische verkeersbon al te pakken. Bij het opgaan van de brug richting hoofdstad Panji werden we door een collega weggebruiker gewezen op het feit dat we geen helmen droegen, wat niemand doet. Voor de brug onstond een opstoppinkje omdat iedereen ineens een helm tevoorschijn haalde. Aangezien wij die niet hadden gekregen, reden we maar door. Stom, zo bleek. Aan het einde stond Agent Bromsnor al klaar met zijn boekie. Netjes naar de kant gedirigeerd vertelde hij ons dat de boet wel eens op kon lopen tot 3200 rupees, zo'n 60 euro. Een godsvermogen. Uiteindelijk wisten we het met slijmen en zielig kijken door Claire af toe doen met rijden zonder helm. Op de bon stond een boete van honderd rupees, wij moesten echter 500 rupees betalen. Mond houden en door rijden was zijn advies. Dat braaf opgevolgd en door gereden naar Old Goa. Die bon staat leuk voor in het vakantieplakboek.
Voor de rest nog wat leuke marktjes bezocht. Een leuke overdekte in het stadje waar wij slapen Calangute, compleet met gescalpeerde koeienhoofden, verse vis en heerlijke kruiden enzovoorts. Een andere, de welbekende Fleamarket, bleek door het laagseizoen compleet leeg. Er stond niet eens een verlaten kraam, alleen wat lege kokosnoten. Ook mooi.
We genieten nog van de laatste daagjes, want dat zijn het. Maandag om kwart voor zes pm vertrekt de trein naar Mumbai. Gelukkig hebben we daar nog en hele dag; het schijnt een geweldige stad te zijn. 's Nachts om vijf uur vetrekt het vliegtuig weer naar Brussel waar we rond vijf uur 's middags aankomen.

Dit kan ons laatste berichtje wel eens zijn, thanks voor alle leuke reacties! Neem maar een dagje vrij als we weer terug zijn: we hebben zo'n 1000 foto's en
80 filmpjes. Daarna komen de verhalen nog.

Dikke kus Claire en Erik.